Η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, που υπογράφηκε στη Ρώμη στις 4 Νοεμβρίου 1950, ήταν το πρώτο μέσο που αποκρυσταλλώνει και δίνει δεσμευτικό αποτέλεσμα στα δικαιώματα που ορίζονται στην Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Θεσπίζει απόλυτα δικαιώματα που δεν μπορούν ποτέ να παραβιαστούν από τα Κράτη, όπως το δικαίωμα στη ζωή ή η απαγόρευση των βασανιστηρίων, και προστατεύει ορισμένα δικαιώματα και ελευθερίες που μπορούν να περιοριστούν από το νόμο μόνο όταν είναι απαραίτητο σε μια δημοκρατική κοινωνία, για παράδειγμα το δικαίωμα στην ελευθερία και την ασφάλεια ή το δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής.
Στο αρχικό κείμενο προστέθηκαν ορισμένα δικαιώματα με την υιοθέτηση πρόσθετων πρωτοκόλλων, που αφορούν ιδίως την κατάργηση της θανατικής ποινής, την προστασία της περιουσίας, το δικαίωμα σε ελεύθερες εκλογές ή την ελευθερία κυκλοφορίας.
Η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
Νομολογία
Αντίκτυπος της Σύμβασης
Η Σύμβαση, ένα σύγχρονο όργανο
Μεταρρυθμίσεις του συστήματος της Σύμβασης
Παράρτημα 1: Απλοποιημένη μορφή της Σύμβασης
Παράρτημα 2: Υπογράφοντα κράτη της Σύμβασης για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών
Παράρτημα 3: Ημερομηνίες κλειδιά
Παράρτημα 4: Τα Πρωτόκολλα της Σύμβασης
Παράρτημα 5: Διάγραμμα υπογραφών και επικυρώσεων της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (Συνθήκη αριθ. 005)
